නිර්වාචික සන්නිවේදන කෝෂ්ඨාගාරය කථකලි නර්තනයේ වේශ නිරූපණ කලාව.

ඉන්දියානු හා සම්ප්රදායන් අතරට ගැනෙන එක් සම්භාව්ය නර්තන කලාවක් ලෙස කථකලි නර්තනය හඳුන්වා දිය හැකිය.මෙම සම්ප්රදාය දක්ෂිණ භාරතීය සමුද්රාසන්න පෙදෙසක් වන කේරළය නිජබිම කරගෙන ප්රභවය ලැබුවකි.මෙය පුරෂයන් පමණක් සහභාගි වන නර්තන කලාවක් වන අතර කාන්තා චරිත පවා පිරිමින් රඟ දැක්වීම මෙහි සම්ප්රදාය වෙති.
16 වන සියවසේ කේරළයේ විසු කොට්ටාරක්කාරයේ තාම්පුරම් පෙදෙසෙහි රජු වු කොට්ටාකාර රජු රාමායනය අලලා රාම නාට්ටම් නමින්  වු අාගමික ගැමි නාටකයක් නිර්මාණය කර රඟ දැක්වුහ. මෙය ටිකෙන් ටික පෙදෙසෙන් පෙදෙස පැතිරි ගිය නාටක ක්රමයක් වුහ.
මෙය ඉතා අලංකාර අංගරචනා ක්රමයකට උරුමකම් කී අතරම එම අංගරචනය වෙනත් කිසිම නර්තන සම්ප්රදායක නොවන තරම් අතිශය අලංකාර වුහ.
එක් නලුවකු වෙනුවෙන් පැය කිහිපයක් අංග රචනයෙහි හරඹයක් කරන මෙම කලාවෙහි දී කථකලි අංග රචනා ක්රමය ප්රධාන අංග කිහිපයකින් සමන්විත වේ.


  • මිනික්කු
  • පච්ච
  • කත්ති
  • තාඩි
  • කාරි


අාදී වශයෙන් මෙහි කොටස් පහකි.

මිනිස් ලක්ෂණ සහිත ජීවමාන වර්ණයෙන් යුක්ත මුහුණු සඳහා මිනික්කු අංග රචනා ශෛලිය යොදා ගනිති.
මුහුණේ කොල පාට වර්ණ තවරන අතර අැස් කලු කර තොල් රතු කර ක්රිෂ්ණා රාමා වැනි චරිත වලට යොදා ගන්නඅ පච්චා නම් වු ශෛලියයි.
කත්ති අංග රචනා ශෛලියේ දී රාවණ ,කුම්බකර්ණ ,දුර්යෝදන වැනි අංග රචනඩ කරනු ලබයි.
තාඩි සඳහා රතු කලු රැවුල් යොදා ගන්නා අතර කාරි බිහිසුනු ගොරහැඩි චරිත සඳහා යොදා ගනී.මෙම නර්තන කලාවෙහි රංග වස්ත්රාභරණ සඳහා සුවිශේෂ තැනක් හිමි වන්නේ එහි එක් එක් චරිතය සඳහා වන රංගාභරණ වෙනස් බැවිනි.මෙහිදී හිසට පලදන ක්රීටම් නම් හිස් පලදනාව ඉතා අලංකාර වුවකි.මෙහි දි අලංකාරම ඉන්දියානු රංග අංග රචනය හරහා ප්රකට කරවන නිර්වාචික සන්නිවේදනය අති ප්රබල වුවකි.