වර්තමානයේ ජනාකර්ශනයට පත් ටැටු කලාව
කාලයෙන් කාලයට එන විශේෂිත අංග වල අඩුපාඩුවක් නැත්තා සේම කාලයෙන් කාලයට එන විලාසිතා වලද අඩුපාඩුවක් වත්මනේ දී දක්නට නැත.හුදෙක් විලඩසිතා වලට වැඩි අවධානයක් දක්වන්නේ තරුණ පරපුර බව අපි දනිමු. එහෙත් තරුණයන් මෙන්ම මැදිවියේ අය වැඩිහිටියන් තරුණියන් මෙන්ම කුඩා දරුවන් පවා විලාසිතා වලට ආකර්ශනය වන බව වත්මනේ දී දක්නට ලැබෙන්නකි. මෙහි වරදක් නැත. විලාසිතාවන් නිකරුණේ විවේචනය කරන්නේ හෝ ඒවාට බැන වදින්නේ කුහකයන් හෝ හණමිටිකාරයන් බව සමාජයේ පිළිගැනීමක් තිබෙයි. නමුත් දකින්නාට බීභත්ස්‍යක් ඇති කරන එසේත් නැතිනම් බාල පරපුර නොමග යවන අසංවර දේ ගැන කතිකාවක් ගොඩ නංවන්නට බලා සිටින්නවුන්ට පච්ච කලාවත් රසවත් වස්තුබීජයකි.
වත්මනේ දී ටැටූ කලාව නව මාදිලියේ විලාසිතාවක් මෙන්ම සමාජ රැල්ලක්ව ව්‍යාප්ත වන්නට ඉඩ හසර සැලසී ඇති අතරම වෙනමම ආරයක යන මෙම කලාව සමාජයේ බොහෝ අංග ස්පර්ශ කරමින් උඩුගම් බලා යන බව පෙනේ. එහි දී වත්මන තුල මුහුණු පොත හා ඉන්ස්ටර්ග්රෑම් වැනි සමාජ මාධ්‍ය වෙබ් අඩවි වල මෙම විස්මිත කෘති දැකීම මත ටැටූ භාවිතා කිරීමට වැඩි වැඩියෙන් ජනයා පෙළඹී ඇත. විලාසිතා ක්ෂේත්රය පවා මේ වන විට ටැටූ භාවිතා නොකරන අතර බොහෝ ආකෘති ඇත. කෙසේ වෙතත් පච්චයක් ලබා ගැනීම සරල තීරණයක් නොවෙයි. එය මූලික වශයෙන් ඔබේ සමට ස්ථිර දෙයක් ලෙස එම්බඩ් කිරීම එබැවින් පච්චයක් ලබා ගැනීම තීරණාත්මකව තීරණය කල යුතුය.
ටැටූ කර ඇති පුද්ගලයන් වඩාත් කැමැත්තක් දක්වන්නේ ඒවා නිතරම අන් අයගේ ආකර්ශනයට ලක් වනවාටත් වඩා ඒවා දර්ශනය වන්නට ඉඩ හැරීමටය. වෙනත් ආකාරයකට කිවහොත් පච්චා හැමෝටම පේන ආකාරයට අඩ නිරුවත් හෝ ඇග පේන ඇදුම් ආයිත්තම් වලින් සැරසී සිටීමට ඔවුන් කැමැත්තක් දක්වයි. මෙනිසා බොහෝවිට උඩුකය නිරාවරණය වන හෝ අත් නැති ස්කිනි වැනි විලාසිතාවන් වෙත යොමුවනු දක්නට ඇත. පච්චාකාරියක් නම් කලවා , ලැම , , ,උරහිස ,මලවිකරලිය ආදිය පෙනෙන්නට දුහුල් ඇදුම් අදින්නීය. ඈත අතීතයේ දී පච්චා කොටන්නට යොමු වූයේ වැල්ලේ මිනිසුන් හා ගමේ නගරයේ චණ්ඩින් මැරයන් හයිරන්කාරයන් ගණන්කාරයන් බව අපි දනිමු. හුංගම නයා කොටුවේ අලියා බීලිං බේලි වීදියේ බඹරා ගාල්ලේ පිඹුරා වැනි අය සමාජයේ දැන හැදින ගත්තේ උප්පැන්නයේ තිබූ නමට වඩා සිරුරේ තිබූ පච්චයේ වූ සත්ත්වයාගෙන්ය.
ටැටූ සංස්කෘතිය ලංකාවට ඉතාමත් අලංකාරයි. එය අපේ රටේ හරියටම මෑතකදී නොවුවත් පච්ච කෙටීම දැන් ඉතිරිව ඇති තැනට නැඹුරුව සිටී. ටැටූස් යනු ශරීිරයේ සංයුතියට අනුව තීන්ත හා වර්ණක ඇතුලත් කිරීමයි. පුරාණ ශිෂ්ටාචාරයන් විසින් අවුරුදු දහස් ගණනක් පුරා මෙය සිදු කරනු ලැබුහ.
අතීතයේ ලාංකික ජනයාට ටැටූ පිලිබද මිශ්ර හැගීම් ඇති වූහ ඔවුන් බොහෝ විට අපරාධකරුවන් සහ මංකොල්ලකරුවන් සමග සංඝටිත වූ අතර එය ඔවුන් කරදරයේ සංඥාවක් බව රූපයන් නිර්මාණයට පෙළඹුනි. නමුත් පසුගිය දශකය තුල මිනිසුන් ටැටූස් ගසා ගැනීමේ අදහසට වැඩි වශයෙන් යොමු ව ඇත. වත්මනේ දී ටැටුස් ඔබේම ආකෘතියක් බවට පත් ව හමාරය. ඔබගේ සිරුර කැන්වසයක් ව හමාරය. මෑත කාලීන පච්චා නිර්මාණකරුවන් තමාගේම පෞරුෂයන් බිහි කර ගන්නට උත්සහ දරමින් සිටියි. එසේම ලාංකික ටැටූ කලා ශීල්පීන් දේශීය සංචාරක කර්මාන්තය තුල විනිමය ඉපයීමෙහි ඉහල තීරුව සකස් කල අතර මේ සදහා සංචාරකයින්ගේ ආකර්ශනය දිනා ගැනීමට සමත්ව ඇත.විඳින්නට අැති කලාවක් වන ටැටු විඳවීමකින් අැරඹීම ද කටුක කලාවක රසය සෙවීමක් ම ය.
No comments:
Post a Comment