අැදුරුතුමියයි....සුරේන්ද්රා

තාලයට පා යුග පුරන්නට..
දෑත් තාලයකින් සලන්නට..
මුල් ගලක් වු මගේ නැටුමට..
කුමරතුඟුවේ නටරැජින නුඹ..

කිසිත් නැති කල පිට්ටනිය මත
නුඹෙ ශිල්පය දහදියෙන් දියකොට..
පුරවලන්නට අපේ යහගුණ..
නැහුණ මතකය මතක කාටද..

කලට අකලට පිපෙන ඉඳ ලොලු..
හරස් වුවමුත් නුඹේ යහමග..
කෙතෙක් අාවත් මුසිලන් තව..
කුමරතුඟු ගුත්තිලාවිය නුඹ..

සුවහස් මල් පිපෙයි සිතු බිම..
මල්වරා ලිය මල් පිබිද වු..
ලොව දිනන්නට මං පෙන්වු එ්.
නුඹයි අපෙ අම්මා...